امروزه تلاش جهت تحقق توسعه انسانی، سنجش و تعیین فقر شهری موضوعی است که در سیاستگزاری و مدیریت توسعه انسانی در بسیاری از کشورهای مواجه با آن دنبال می شود و این امر نیازمند اتخاذ روش های علمی به ویژه در تعیین جغرافیایی پهنه های فقیرنشین شهری از طریق کاربرد روش های آماری و تعریف شاخص های مناسب جهت تعیین ابعاد متفاوت فقر شهری است. نوع تحقیق حاضر کاربردی می باشد و در تدوین این تحقیق از روش های توصیفی-تحلیلی و اسنادی-پیمایشی استفاده شده است.
قرق شکنی، رسم دیرینه مردم روستای رمنت بابل به‌شمار می‌رود و آب این آب‌بندان‌ها علاوه بر آبیاری زمین‌های کشاورزی به مساحت ۸۰۰ هکتار برای پرورش ماهی نیز بهره برداری می‌شود.
روستای رمنتموقعیت جغرافیایی :
* روستای رمنت درشرق شهرستان بابل و به فاصله 5 کیلو متری از مرکز شهر واقع شده است . رمنت طبق سرشماری سال 1385 با وسعتی بیش از 1500 هکتار و تعداد خانوار 932 و 3100 نفر جمعیت یکی از بزرگترین روستاهای این شهرستان میباشد . رمنت از شمال به روستاهای لنگور و بیشه سر، از جنوب به روستای سلطان محمد طاهر و منصورکنده ، ازشرق به روستاهای موزیگله ، سلیمان کلا، و ملاکلا و از غرب به روستاهای آغوزبن ، محمود آباد و حیدر کلا منتهی میگردد.
محله افراداربن :
محله افراداربن در گذشته در مرکز هر محله درختانی غرس می شد که به خاطر تنومندی واهمیت ان نام محله را با نام درخت معرفی می کردند.افرا درختی شبیه چنار و بسیار پر شاخ وبرگ که بلندی ان تا بیست متر هم می رسد.چاه آبی نیز در مرکز محله مقابل نانوایی فعلی مقابل کوچه ابومحله قرار داشته است ومردم از آب این چاه استفاده می کردند .
